Hey achterblijvers in het koude Nederland!

Bedankt voor de leuke reacties tot nu toe! Voor mij ook weer een teken dat jullie nog niet zijn vastgevroren! Wij houden hier het weer in Nederland goed in de gaten op buienradar.nl. Moeilijk voor te stellen dat jullie in de sneeuw zitten met dubbele cijfers onder het vriespunt. Hier komen wij bijna zwetend ons bed uit met temperaturen boven de 30 graden.

Mijn vorige bericht kwam uit Turkije. Inmiddels ben ik sinds vrijdag in Zuid-Afrika. Rond 14:15 landde het vliegtuig in Kaapstad. Vanuit het vliegtuig zag Kaapstad er echt adembenemend uit met de tafelberg en de mooie stranden. Eén van die stranden heb ik inmiddels ook al van dichtbij gezien en gevoeld. Afgelopen zaterdag zijn we met alle studenten in Grabouw naar Gordon's Baai gegaan. Heerlijk op het strand gelegen om van die Hollandse kleur af te komen (er is al een klein beginnetje gemaakt!) en af en toe afkoeling zoeken in de zee. Dat was overigens een echte afkoeling want het water was zelfs koud. Als je er eenmaal even in zat was het wel uit te houden, maar niet echt lekker om in te zwemmen. 's avonds heeft Paddy (de supervisor van Grabouw) een Braai georganiseerd. Deze had hij speciaal voor Agnes en mij verzet van vrijdag naar zaterdag, zodat wij konden bijkomen van de reis.

De Braai was heel gezellig. Alle studenten van Grabouw waren bij Paddy en zijn familie thuis. De mensen daar zijn echt heel gastvrij en spontaan. Ik kwam al vrij snel met de moeder van Paddy aan de praat en zij pakte al snel een fotoalbum tevoorschijn. De mensen daar zijn ook oprecht geïnteresseerd in je. Paddy had zich goed uitgesloofd in de keuken en het eten was ook snel op. Na het eten werd er nog gedanst, gezongen, gepraat en gespeeld met de kinderen. Ook de kinderen waren erg nieuwschierig en open. Dacht even te kunnen spelen met ze, maar dat werd al gauw meer dan één uur. Die hebben energie! Ze houden niet op totdat je zelf stopt en dan nog willen ze doorgaan en blijven ze vragen. Wat ze vooral leuk vonden was om op je nek te zitten of aan armen en benen rondgedraait te worden. Wat ik heb gemerkt tijdens deze avond is dat de mensen hier ieder weekend een feestje hebben met de familie. Wanneer er geen reden is voor een feestje, dan verzinnen ze die wel. Het familiegevoel is hier ook echt belangrijk. Deze dag heb ik overigens ook mijn eerste autoritje gemaakt achter het stuur. Naja de eerste keer voelde het meer als een rijles. Even wennen hoor dat het stuur aan de andere kant zit. Dan raak je gedesoriënteerd in de auto. Het links rijden valt wel mee. Maar inmiddels zijn we één dag later en oefening baart kunst. Alleen is het rekening houden met de auto. Dat is niet de nieuwste: startproblemen, stoelen moeilijk te verzetten, handrem stroef, remlicht kapot, hoog toerental bij wegrijden. Noem maar op en het mankeert aan de auto. Tocht heeft het ook wel wat avontuurlijks. Wat verder ook opvalt aan de Zuid-Afrikaanse wegen zijn de vele stopborden. Op bijna iedere kruising hebben alle vier de richtingen een stopbord. Dan is het onderling uitzoeken wie als eerste gaat. Het is de bedoeling degene die het eerste aan komt rijden, maar vaakt geldt het recht van de sterkste. Dat zijn wij dus niet!

Vandaag zijn we naar Apple Creek gegaan. Naar twee huisjes waar andere studenten wonen. Ze wonen echt heel mooi: bij een meertje tussen de fruitbomen. Echter zijn de huisjes wat minder luxe dan die waar ik in woon. De kamers zijn kleiner en het belangrijkste verschil: ze hebben géén internet (en wij wel!!!). Hierop zijn de andere studenten ook erg jaloers en terecht, want wij kunnen veel mailen, reisverhalen maken en skypen. Vanavond waren de andere studenten bij ons geweest om o.a. te internetten. Al snel leek het hier wel een internetcafé: iedereen met een laptop op schoot. Toch is het hebben van internet niet altijd leuk: 's ochtends is het eerste wat iedereen doet de laptop pakken. Ik vind het dan ook wel wat hebben om geen internet te hebben en meer spelletjes te doen.

Het idee was om vandaag te gaan uiteten bij een cocktailbar in het dorp. Helaas ondervonden wij de katholieke invloed: de cocktailbar was dicht. Dus het werd helaas de Kentucky Fried Chicken. Persoonlijk niet mij favoriet, maar als je om 21:00 nog niets gegeten hebt dan smaakt zelfs dat! Wat ook opviel was dat de supermarkten wel gewoon open zijn tot 14:00, maar er geen drank wordt verkocht. Deze staat wel gewoon in de schappen, maar er hangt een briefje bij dat er op zondag geen drank wordt verkocht. Dus in plaats van aan de wijn en het bier zaten we vanavond gewoon aan het fris.

Tot nu toe voelt het meer aan als vakantie en kan ik me nog moeilijk voorstellen dat ik hier stage ga lopen. Iedereen heeft dat gevoel hier wel. Maar morgen wordt al een start gemaakt: introductie op de hogeschool in Grabouw. We krijgen wat algemene informatie over het project en er is aparte kennismaking met de projecten waar iedereen aan gaat deelnemen. Verder krijgen we deze week o.a. een cursus Zuid-Afrikaans en we gaan vrijdag het apartheidsmuseum in Kaapstad bezoeken. Volgend weekend staat in het thema van het introductiekamp. Dit is nog één grote verrassing. Wordt vervolgd dus....

Groetjes Lusan

P.S. Mijn kamertje heb ik vandaag ook verder ingericht (zie foto's).